I-Human – „Remedy” [Recenzja]

Zacznijmy jednak od garści podstawowych informacji, które ciężko wyłuskać z odmętów internetu. I-Human to projekt rodem z Ukrainy – pasjonatów i marzycieli, artystów różnych umiejętności. „Naszą pasją jest tworzenie muzyki, animacji, wizualizacji itp.” – informują artyści na jednej ze stron internetowych. Ich instrumentalna muzyka, w której sporo słychać klasycznego ambientu, smyczków i pianina zamknięta jest w niepokojącej atmosferze delikatności i płaczliwości słowiańskiej nuty. Jednym ze współzałożycieli I-Human jest Artur Bardash, który domknął ostatni z trylogii album grupy (wcześniej: „Decay” i „Broken Souls” – przyp. autora), by odejść i poświęcić się własnej drodze twórczej. Oprócz niego ogromny wkład w powstanie muzyki I-Human ma Dmitry Labutin, który skupił się właśnie na tym projekcie.

Już otwierające całośc „Intro” nie pozwala nam przestać wtapiać się w kolejne, wyważone motywy. Klasyczne dźwięki smyczków i pianina powodują, że można przenieść się do zupełnie innego świata, gdzie tradycja miesza się z ambientowym tłem. Ileż myśli zaczyna kiełkować, gdy kolejne dźwięki zaczynają płynąć z obrazów.

Przedstawiana jako ciemne niebo czy ulewny deszcz („Dark Sky”, „Heavy Rain”). Jest również świadkiem fatalnym i objawieniem w szarym świecie poszukiwaczy siebie. Ludzi o pustych oczach. Ta płyta to elegia przyszłości, gdzie śmierć staje się czymś wręcz namacalnym i uosobionym. Dzięki temu staje się bliska i z pewnością mniej straszna („Elegy of the Future”).

Wtedy do akcji wkracza ambientowa przestrzeń, która wabi ni to lamentem, ni zawodzeniem. Całość spajają smyczki, które dodają tylko monumentalnego efektu. Dodatkowego smaku dodaje również okładka albumu, którą wykonała Liuda Neznakhina. Jest w niej również coś niepokojącego, prawda? „Remedy to jak dla mnie płyta wybitna, ale z pewnością nie dla każdego. Jeśli ktoś jednak ma parę rzeczy do przemyślenia, to bez dwóch zdań warto sięgnąć po ten album. To wspaniałe lekarstwo dla duszy. Polecam z pełną odpowiedzialnością.