Co łączy Depeche Mode, Abbę czy Eurythmics? Na pewno to, że ich utwory na warsztat wzięła szwedzka formacja Ghost. Teraz do tego grona dołączają kolejni wykonawcy – Television, Genesis, The Stranglers, Iron Maiden i Tina Turner. Na rynku właśnie ukazała się kolejna EPka zespołu. Po „If You Have Ghost” (2013) i „Popestar” (2016) przyszła pora na „Phantomime”. To wydawnictwo na pewno zachwyca okładką (w przypadku Ghost – standard). A jak jest z samym doborem „cudzesów”? Nie jest to może rzecz bezbłędna, ale autorzy „Year Zero” ponownie udowadniają, że w kowery zdecydowanie umieją.
W ubiegłym roku fani otrzymali od zespołu bardzo udany album „Impera”. Teraz umilają nam czas EPką „Phantomime”, żeby nie było zbyt nudno. W ich obozie zawsze musi się bowiem coś dziać. I bardzo dobrze. Zwłaszcza, że w przeszłości Ghost już nie raz potrafili wyciągnąć z cudzej kompozycji „coś więcej” i nadać jej własnego charakteru. Nie inaczej jest i tym razem. Najlepszym przykładem utwór promujący „Phantomime”, czyli „Jesus He Knows Me”, jeden z największych przebojów w dorobku Genesis. Oryginał bardzo lubię, ale uważam, że do repertuaru szwedzkiej formacji jeszcze lepiej pasuje – jest więcej energii, a numer odpowiednio dociążono. Nic więc dziwnego, że muzycy włączyli „Jezusa…” do swojego tegorocznego repertuaru koncertowego. Nie mógłbym nie wspomnieć także o teledysku zrealizowanym do tego utworu. Wideoklip, za który odpowiada Alex Ross Perry, został uznany przez serwis YouTube za nagranie +18. Co się więc tam dzieje? Nie będę spoilerował, musicie – jeśli jeszcze tego nie zrobiliście – sami się przekonać. Wystarczy tylko kliknąć w poniższy link.
Świetnie wypada „Hanging Around” od The Stranglers. Znowu się powtórzę, ale… całość brzmi, jakby została napisana specjalnie dla Szwedów. Niepasującym elementem jest natomiast „See No Evil”. Jeśli mam być szczery, lepiej zapoznać się z oryginałem i przy okazji poznać fantastyczny krążek, jakim jest niewątpliwie „Marquee Moon” grupy Television.
Sporo kontrowersji wywołał „Phantom of the Opera” pochodzący z debiutu zespołu Iron Maiden. Dosadnie o tej wersji wypowiedział się w mediach społecznościowych Paul Di’Anno, czyli wokalista, który oryginał zaśpiewał. Określił ją mianem… „chujowej”. Wpis szybko został usunięty, ale w sieci nic nie ginie. Artysta do swoich słów odniósł się później w rozmowie z „Loaded Radio”. – Muzyka jest świetna, ale uważam, że Tobias nie postarał się z wokalem. Brzmi, jakby był pozbawiony emocji – powiedział Di’Anno. A co ja – zagorzały fan Żelaznej Dziewicy – sądzę o tej wersji? Jest po prostu OK. To zgrabny hołd oddany Maidenom. Ghost dołożył od siebie trochę swojego klimatu (posłuchajcie – nomen omen – „uduchowionego” początku), ale poza tym odegrał całość praktycznie 1:1. Brakuje mi elementu zaskoczenia, dzięki któremu mógłbym napisać: „WOW, co za wersja”.
No i została nam jeszcze jedna kompozycja – „We Don’t Need Another Hero” od – niestety już – nieżyjącej Tiny Turner, która to w 1985 roku promowała film „Mad Max”. I tu znowu daje „plusa” grupie. Jest podniośle, a Tobias całkiem nieźle radzi sobie wokalnie. Choć „Phantomime” ukazał się tuż przed śmiercią artystki, można śmiało powiedzieć, że oto mamy do czynienia z bardzo udanym muzycznym hołdem oddanym wielkiej muzycznej postaci.
Trzecia EPka w dorobku szwedzkiej formacji Ghost, choć nie jest idealna, w żadnym wypadku mnie nie rozczarowała. Jeśli na pięć utworów, trzy z nich są naprawdę bardzo dobre albo wręcz rewelacyjne, to o porażce ciężko mówić. Więc „Phantomime” to kolejne udane wydawnictwo w dorobku zespołu, który z kowerami radzi sobie nad wyraz dobrze. Dlatego też mam nadzieję, że w tym temacie nie powiedzieli jeszcze ostatniego słowa.
Ocena [w skali szkolnej 1-6]: 4 radosne duszki
👻👻👻👻
Szymon Bijak
Lista utworów:
1. See No Evil
2. Jesus He Knows Me
3. Hanging Around
4. Phantom of the Opera
5. We Don’t Need Another Hero
Kliknij i obserwuj nasz fanpage
bit.ly/Nasz-Facebook1
Kliknij i obserwuj nasz Instagram bit.ly/nasz-instagram1