IKS

Declaime & Madlib – „In The Beginning (Vol.3)” [Recenzja]

Declaime (Dudley Perkins) i Madlib (Otis Jackson) wypuścili trzecią część serii „In The Beginning” i w piątek trzynastego stycznia premierę miał tytuł „In The Beginning (Vol.3)”. Płyta jest czternastą w dorobku weterana z Oxnard w Kalifornii i jej brzmienie nie jest zaskoczeniem, biorąc pod uwagę pozostałe propozycje katalogu.

Seria polega na wyciąganiu zakurzonych utworów z przeszłości nagranych wspólnie przez sąsiadów, bo Declaime i Madlib mieszkali tuż obok siebie. To między innymi dlatego na tym albumie po pierwsze słychać tłuściutki old school, jak w „Why do we go out like that”, które przywodzi na myśl lata dziewięćdziesiąte i to, co najlepsze w brzmieniu rapu w tamtym czasie. Mam na myśli między innymi wczesne The Roots czy Jeru the Damaja. Podobne wrażenie tworzy „Too Much Clout” czy „Ass Will Get Dropped”.

 

Sample z jazzowych krążków, dźwięki miasta w tle i zapętlony, gęsty flow. Do tego prosty beat i trzask jak z winylowej płyty. Mistrzostwo Madliba w tworzeniu kolaży z dźwięków będących idealnym tłem dla flow Declaime’a słychać na każdym kroku. Funk, soul, jazz połączony z hip-hopem. Skrecze również wyszły spod palców Madliba. Mam wrażenie, że słucham produkcji z „Na wylot” Fisza, gdzie za beaty odpowiedzialny był Emade, a sam album był hołdem dla old-schoolowego i ciepłego brzmienia hip-hopu przepełnionego samplami klasyków „czarnej” muzyki. Może nic w tym dziwnego, że Declaime wydał jeden ze swoich albumów w ramach Asfalt Records. 

Raper zadebiutował w 1995 roku pojawiając się w kawałku „WLIX” z albumu Tha Alkaholiks’ „Coast II Coast”. Dopiero jednak w 2001 wydał własną płytę „Andsoitisaid”. Na „In The Beginning (Vol.3)” co rusz nawiązuje do artystów z miasta, z którego pochodzi, czyli wspomnianego we wstępie Oxnard. The Almighty Metaphor (aka MED), Oh No the Disrupt, DJ Romes, Kazi… a lista jest dłuższa. Przede wszystkim jednak cała seria „In The Beginning” to hołd dla Madliba, którego nazywają „The Beat Konducta Sensei and the Poet Past The Weak”, co można przetłumaczyć jako Sensei Beat-Dyrygenta i Poetę Obok Słabych.

 

Album składa się z 17 kawałków, z czego 6 stanowią intro do faktycznego numeru. Dla jednych może to być irytujące, dla mnie kilka dźwięków więcej od Madliba nie stanowi problemu, wcale a wcale. Teksty odnoszą się do otaczającej rzeczywistości, wiele z nich ma formę „battle rapu” i bragadoccio, ale z liryczną precyzją bez zbędnych pogróżek. A że powoli staję się dinozaurem, old-school będący autentycznym wykopaliskiem z dawnych czasów, a nie wyłącznie nawiązaniem stylistycznym, ma dla mnie dużo większą jakość niż spora część obecnych wydawnictw z kategorii hip-hop/rap.

 

Ocena [w skali szkolnej od 1-6]: 4 dinozaury

🦖🦖🦖🦖

 

Paweł Zajączkowski

 

Lista utworów:

1. Ill Minded (Intro) 

2. Ill Minded

3. Laff Now Cry Later (Intro) 

4. Laff Now Cry Later

5. Soitissaid ’93 (Cassette)

6. Come With The Ill Grammar (Intro)

7. Come With The Ill Grammar (feat. Roc C)

8. Why Do We Go Out Like That (Remix)

9. Too Much Clout (Intro)

10. Too Much Clout

11. 12th Floor (Intro)

12. 12th Floor (feat, Godz Gift)

13. Next Episode (Intro) 

14. Next Episode (feat. Christopher McCray) 

15. Ass Will Get Dropped (feat. MED & DJ Romes)

16. Rollem Right (Original Mix)

17. Outro Beat Skit

 


 

Kliknij i obserwuj nasz fanpage👉 bit.ly/Nasz-Facebook1

Kliknij i obserwuj nasz Instagram 👉 bit.ly/nasz-instagram1

IKS
Udostępnij i poleć znajomym!

Dodaj komentarz