[RECENZJA] Haunt – „Beautiful Distraction”

Na albumie wymienia się partiami gitary z Fillem Bibiano, który z kolei dodaje od siebie soczyste solówki. Wokalnie jest na pograniczu punka z domieszką mistrza Ozzy’ego. Szczególnie drugi numer „In Our Dreams” ma takie sabbathowe naleciałości. Poza tym sporo dobrego grania, przywodzącego na myśl wczesne dokonania Pretty Maids czy Def Leppard. Podobać mogą się wpadające w ucho „Fortunes Wheel”, „Hearts on Fire”; kawalkady riffów i współgrające, wymieniające się motywami gitar („Keeping Watch”, „Beautiful Distraction”), motoryczne tempo i uwydatnione partie basu i perkusji (większość numerów).

„Sea of Dreams” to już taki wczesny Accept wymieszany z połamanymi partiami charakterystycznymi dla chociażby Helloween – petarda, a kończący album „It’s in My Hands” z nośnym refrenem powoduje, że z pewnością chciałoby się jeszcze raz posłuchać tego kawałka. Gdzieniegdzie dochodzą klawisze, przypominające takie zespoły jak Europe. Całość podana w dobrych proporcjach i bez zbędnych ozdobników.

Jestem przekonany również, że Japończycy zakochaliby się w twórczości tej grupy. Teksty nawiązują do tytułu płyty. To faktycznie takie „piękne rozproszenie uwagi” z nastawieniem na tematykę relacji międzyludzkich w świecie pełnym ograniczeń. Album, który kontynuuje heavymetalową tradycję z dobrym warsztatem i bez zbędnego naśladowania. Polecam.