1984 – Tak, to tytuł dystopijnej powieści George’a Orwella, ale także rok, w którym Nik Kershaw był najlepiej sprzedającym się artystą w Wielkiej Brytanii, pozostając przez około 62 tygodnie na liście 40 najpopularniejszych singli, wydając 2 platynowe albumy, Human Racing i The Riddle. Z okazji 40. rocznicy Nik i jego zespół wyruszają w trasę, aby wykonać oba albumy w całości. To się nigdy więcej nie powtórzy, więc nie można tego przegapić!
08.01.2025 | Katowice, MCK
09.01.2025 | Gdańsk, Filharmonia
10.01.2025 | Warszawa, Arena Ursynów
11.01.2025 | Poznań, Sala Ziemi
12.01.2025 | Wrocław, NFM
Bilety już dostępne na artbilet.pl (link)
Urodził się jako Nicholas David Kershaw 1 marca 1958 roku w Bristolu, dorastał w Ipswich, gdzie odkrył swoją miłość do muzyki. Jego ojciec był architektem i flecistą w miejskiej orkiestrze, a matka szkoliła się jako śpiewaczka operowa. Nazywa siebie późno odkrytym talentem. Po raz pierwszy sięgnął po gitarę w wieku 15 lat, zainspirowany dokumentem telewizyjnym o Davidzie Bowie. Inne wczesne wpływy to m.in. T-Rex, Deep Purple, Simon & Garfunkel i Genesis. Po współpracy z kilkoma lokalnymi zespołami i trzech latach pracy jako urzędnik służby cywilnej, postanowił stać się zawodowym muzykiem, ucząc się gry na gitarze w zespołach grających covery i muzykę fusion.
W 1983 roku podpisał kontrakt z MCA Records, a we wrześniu tego samego roku została wydana po raz pierwszy piosenka „I Won’t Let The Sun Go Down”, osiągając szacowne 47. miejsce na brytyjskiej liście przebojów (rok później reedycja utworu dotasrła na miejsce 2.). W styczniu 1984 roku ukazała się piosenka „Wouldn’t It Be Good”, która utrzymywała się na 4. miejscu brytyjskiej listy przebojów przez pięć tygodni i zapewniła Nikowi międzynarodową karierę. Wydany w marcu album „Human Racing” osiągnął status platyny w wielu krajach. Przed końcem tego samego roku artysta zagrał dwie europejskie trasy, wydał cztery single i kolejny platynowy album („The Riddle”).
Rok 1985 przyniósł trzy kolejne piosenki Nika na listach przebojów, trasy koncertowe po Europie, Kanadzie, Australii, Stanach Zjednoczonych i Japonii oraz występ na „Live Aid”. Zanim Kershaw opuścił światła reflektorów, aby skupić się na pisaniu i produkcji piosenek nagrał jeszcze dwa albumy z MCA: „Radio Musicola” i „The Works”.
Lata 90. zaowocowały współpracą z takimi artystami jak Cliff Richard, Bonnie Tyler, Lulu, Ronan Keating, Jason Donovan, Nick Carter, Michael W Smith, Connah Reeves, Colin Blunstone, Petula Clark, Sia, Gary Barlow, The Hollies, Let Loose i Imogen Heap. Najbardziej znaną piosenką, którą napisał i wyprodukował, była wszechobecna „The one and only” dla ChesneyaHawkesa.
Przez chwilę współpracował z Tonym Banksem (Genesis) oraz nagrał utwór z Eltonem Johnem na jego lbum „Duets”. W 1998 roku powrócił ze swoim piątym albumem studyjnym „15 Minutes” wydanym przez Eagle Records. Z niego pochodzą dobrze przyjęte „To Be Frank” (2001), „You’ve Got To Laugh” (2006) i solowy akustyczny „No Frills” (2009). W 2012 roku ukazał się album „Ei8ht”, który promowały single „The Sky’s T The Limit” i „You’re The Best”.